Vroeg op pad

We zijn vroeg wakker, ik denk doordat je 'op de wekker slaapt'. Uiteindelijk staan we al bepakt en bezakt om 6.45 uur bij de bushalte vlak bij ons hostel. 40 minuten met de bus naar het busstation voor long distance. Bestemming is Huangshan/Tunxi, bijna 3 uur met de bus. Deze stad heeft niet veel bezienswaardigheden, maar is wel de toegang tot de gele bergen, waar wij overmorgen heen gaan. Kaartjes hebben we nog niet, maar Ben is daar inmiddels bedreven in. We hebben geluk, ruim op tijd voor de bus van 7.50 uur en er zijn nog kaartjes! Het is een mooie bus, veel beenruimte. Onderweg eten we ons ontbijt, slapen nog even bij of kijken lekker naar buiten. Wisselende landschappen. Best mooie huizen, mensen in hun eentje aan het werk op het land tegen de rand van de berg, thee, rijst we zien van alles voorbij komen. Tegen 11 uur zijn we op de plaats van bestemming, nu nog 10 minuten met een taxi voor 15 yuan (ong. 2,25 Euro) en dan heeft de chauffeur ons nog voor de helft overvraagd! In Nederland start een taxichauffeur nog niet eens de motor voor dat bedrag! De meter gaat niet aan, maar we hebben geen zin in gezeur. De receptie van het hostel lag achterin een teashop, gelukkig hadden we dat gelezen in reviews. Onze kamer is klaar, het is een gewone kamer terwijl dit hostel ook Chinese kamers heeft. Dat is voor ons Europeanen natuurlijk veel leuker, dus we nemen een upgrade en krijgen een heerlijk grote kamer. Tijd voor lunch, we bestellen soep en krijgen een pan waar we niet overheen kunnen kijken, maar wel lekker. Ons hostel ligt in de Old Street, waar een gezellige drukte is. Het is heel warm buiten en we besluiten nogmaals te gaan fietsen. Snel fietsen gehuurd bij het hostel en op pad. Nu waren deze fietsen van slechte kwaliteit en zonder bel. Best gevaarlijk tussen iedereen die maar wat in het verkeer doet. Na een uur besloten we terug te keren. Het was niet fijn fietsen en ook te warm. Beter om de was te doen en lekker te ontspannen en gewoon wat te winkelen. Tunxi is een oude plaats waar veel handnijverheid was. Hout- en steenbewerking; kalligrafie; salbal- en theeproductie, nu ook nog volop aanwezig. In een van de winkeltjes kopen we wat kwasten en papier om karakters te tekenen voor de lerares Chinees en voor Ben zelf. De winkeljuf wil ons wel alles verkopen, maar helaas hebben we maar weinig ruimte meer in onze rugzakken. Halverwege de middag wordt ik niet lekker en besluiten we terug te gaan. Is het de hitte of toch te vroeg geweest vandaag? In ieder geval even lekker geslapen en Ben heeft zich vermaakt op het yerras van het hostel, boven het leven in de Old Street. 's Avonds weer op zoek naar ons kostje. In een klein tentje werden we door een oma wel zo vriendelijk naar binnen gepraat, dat we er niet omheen konden. We waren de enige gasten, maar al snel kwamen er meer Chinezen over de dam en zat het vol. Heerlijk gegeten. Daarna de Old Street by night doorgeslenterd en neergestreken op een terrasje; zeldzaam in China. Ben had voor het eerst de mogelijkheid voor een glas Chardonnay en dat was een goed slot van deze, niet zo heel enerverende, dag.