Op stap in Xiamen

Vandaag gaan we opnieuw op stap in Xiamen. Waar we gisteren geëindigd zijn, moeten we vandaag zo ongeveer beginnen. We pakken de bus naar ons eerste doel: de Nanputan-tempel. Een tempel met een groot park erachter hoog de bergen in. De reviews zijn zeer lovend over deze bezienswaardigheid, dus nu we dan toch in Xiamen zijn ... De bus zet ons voor de ingang af en we treffen het, geen ticketverkoop. Het voorste tempelcomplex is mooi onderhouden en nog echt in gebruik bij de monniken. Achter het tempelcomplex loopt een route naar de top van de berg, vanwaar je mooi uitzicht hebt over de stad. Onderweg komen we grotten tegen met honderden kleine Boeddha-beeldjes, helemaal onder het stof. Het is dat we vakantie hebben, maar er moest eigenlijk nodig een plumeau overheen! De bomen en planten op weg naar boven zijn prachtig en overal zijn zitjes om even van het uitzicht te genieten. We komen al snel een jonge Chinees tegen, die goed Engels spreekt. We raken in gesprek. Hij is op huwelijksreis, maar zijn vrouw is onderaan de berg gebleven bij de tempel. Al pratende ontdek je de verschillen tussen het leven in Nederland en in China. Dit was een ontwikkelde Chinees met een goede baan, die met hulp van ouders een kleine flat heeft kunnen kopen. De gemiddelde Chinees heeft 2 weken vakantie per jaar; 1 week met het Chinese Nieuwjaar en 1 week in het najaar. Als je trouwt krijg je 15 dagen vakantie, maar een huwelijk kost al snel 5 dagen, zo vertelde hij, er blijven dus maar 9 dagen over voor een huwelijksreis. Komen wij aan met onze 4 weken ... dat vinden ze onbegrijpelijk. Bij de geboorte van een kind krijgt een Chinees nogmaals 15 dagen vakantie, dat stond voor dit stel voor volgend jaar pas op het programma (en in het slechtste geval krijgen ze dat dus maar eenmaal in hun leven i.v.m. het 1-kind-beleid in China). Uiteindelijk besluit zijn vrouw toch ook naar boven te klimmen en maken we ook kennis met haar. Ook een ontwikkelde dame, muzieklerares, maar ze sprak helaas geen Engels. Na verloop van tijd nemen we afscheid van elkaar. Wij gaan zoetjesaan weer naar beneden en laten die jongelui lekker samen tortelen. Ook vandaag is het weer erg warm en moeten we zorgen dat ons vocht goed op peil blijft, gelukkig hebben de monniken ervoor gezorgd dat hier en daar wat te koop is. Ons 2e doel die dag is een tunnel, die van binnen beschilderd is door studenten van de Xiamen University. De tunnel ligt eigenlijk naast de tempel, je moet alleen het campus-terrein van de uni oversteken. We komen veel (internationale) studenten tegen, ze gaan dus toch niet allemaal naar Engeland om te studeren, zoals wij dachten toen Nienke in Engeland studeerde het stikte daar nl. van de Chinese studenten, vandaar. De tunnel is best leuk om te zien, zitten echt goede kunstwerkjes tussen. Aan het eind lopen we een wijk in, soort Hutong met allemaal locals en vinden daar een heerlijk koffietentje, precies op een kruising waar we alles goed in de gaten kunnen houden. Al het verkeer dat in en uit de straat moet, het past bijna niet, maar zoals al eerder gezegd: Chinezen zijn erg goede chauffeurs, je ziet eigenlijk geen ongelukken of blikschade, terwijl ze toch allemaal erg grote auto's rijden! Tussendoor moeten ze ook nog rekening houden met de vele fietsen en elektrische brommertjes. We zitten erg lekker op het terras en doen heeeel lang over onze koffie, gewoon omdat het allemaal kan in China. De buurman in de toko ernaast schilt een grote mango en snijdt deze in stukken voor een aantal meiden, nou dat willen wij ook! Gewoon ff oversteken en betalen, geen probleem. Natuurlijk moeten we een keer verder, we willen vandaag ook nog naar het strand. Komen we over de locale markt vol groente en fruit, huishoudelijke artikelen en kleding. Er staat een dame jiouzi (dumplings) te maken en die zagen er ook heerlijk uit. Voor 75 cent heb je er 10 in een plastic zakje met houten stokjes erbij. Ze zijn zo vertrokken en als we de mevrouw laten weten dat we ze lekker vonden, glundert ze van oor tot oor. Die gekke buitenlanders ook! We lopen nog een poosje heerlijk langs het strand, terwijl het alweer regent kijken we toe hoe een vader een een moeder hun kinderen proberen te voeren, maar wij zijn de grote stoorzenders ... de kinderen zijn teveel afgeleid van zulke vreemde mensen :( We besluiten de bus terug te nemen naar ons hotel en daar in de buurt nog even te shoppen en te gaan eten. Het blijft warm, het is geen verfrissende regen die er valt. We verwennen onszelf met een Chinees houten theeblad (servies hebben we vorig jaar al gekocht) en eten heerlijke lasagne bij de Pizzahut. Morgen vroeg op om door te reizen naar onze laatste stop in Hong Kong.